cut - revenge 14

           แจบอมซุกไซร้อยู่บริเวณลำคอของร่างบางโดยที่ไม่ลืมที่จะขบเม้มคอนั้นจนเกิดรอยแดงที่มันมาจากความรักใคร่และความต้องการของเขา  ร่างสูงประคองร่างของจินยองที่กำลังอ่อนระทวยจนยืนแทบจะไม่ไหวก่อนจะพลิกร่างของจินยองและค่อยๆดันร่างบางนั้นลงไปกับเตียงนอนโดยที่ปากและใบหน้านั้นยังคงแสดงบทรักอยู่ที่ลำคอขาวนวลน่ากัดเช่นเดิม

“อ..อ๊ะ..”

          มือหนาของแจบอมเริ่มซุกซนไปตามแรงอารมณ์ที่ค่อยๆสาดถาโถมเข้ามาในความรู้สึกของเขาในตอนนี้ ก่อนจะเริ่มสอดมือหนาเข้าไปในใต้เสื้อของคนใต้ร่างพลางลูบวนอยู่บริเวณยอดอกของอีกคนจนเกิดเสียงครางแผ่วเบาด้วยความเสี่ยวซ่านที่อยู่ในร่างกาย แต่กลับกลายเป็นว่าเสียงนั้นยิ่งทำให้แจบอมอยากจะสัมผัสมันให้มากกว่าเดิม เสียงของจินยองในตอนนี้กลับน่าฟังและน่าหลงใหลเสียเหลือเกิน

          เสียงจูบนัวเนียดังขึ้นเป็นระยะๆอย่างหยุดไม่ได้รสจูบแสนจะหอมหวานในตอนนี้มันช่างเป็นอะไรที่ยากต่อการหักห้ามใจ มือบางพลางกดจิกแขนและไหล่ของคนที่กำลังคร่อมร่างของเขาอยู่ในตอนนี้จนเกิดรอยแดงและรอยถลอกเล็กๆเต็มไปหมด เมื่อทุกอย่างเริ่มเข้าที่และได้อารมณ์มากยิ่งขึ้นแจบอมเองก็ไม่รอช้าที่จะเริ่มปลดเปลื้องเสื้อผ้าอาภรของตัวเองและจินยองที่กำลังต้องการเขาอยู่ในตอนนี้ ร่างสูงเหวี่ยงเสื้อผ้าของตัวเองออกไปก่อนจะมาสนใจกับเสื้อผ้าของจินยองและถอดมันออกอย่าง่ายดายเช่นเดียวกัน

          ร่างบางยกสะโพกตัวเองเล็กน้อยเพื่อให้แจบอมถอดมันออกได้อย่างง่ายๆ ก่อนที่จะยอมให้มือหนาเลิกเสื้อตัวบางของตัวเองออกไปเช่นเดียวกัน มือหนาบีบตัวขาอ่อนของคนใต้ร่างเล็กน้อยก่อนจะบีบคลึงไปมาจนเกิดรอยแดงเล็กๆ เพราะจินยองเองเป็นคนขาวและเนื้อตามตัวก็นิ่มนิ่มน่าจับไปหมด ไปแปลกที่เวลาถูกสัมผัสอะไรแบบนี้แล้วจะเกิดรอย แจบอมเลื่อนใบหน้าออกจากริมฝีปากก่อนจะค่อยค่อยๆฝังจูบบิเวณท้องน้อยขาวที่เรียบแบนน่าสัมผัส จินยองเกร็งท้องเล็กน้อยเมื่อรู้สึกถึงความเสี่ยวซ่านบริเวณนั้นแปลกๆจนแทบจะกัดกลั้นอารมณ์ไว้ไม่ได้เลย

“อะ..อื้ออ จ..แจ บอม อ๊ะ”

         ลิ้นร้อนซุกซนบริเวณหน้าท้องขาวก่อนจะเลื่อนต่ำลงไปอีกที่บริเวณแกนกายของอีกคน ลิ้นร้อนสัมผัสส่วนหัวจนคนตัวเล็กร้องเสียงหลงด้วยความเสี่ยวที่กำลังกัดกร่อนอยู่บริเวณร่างกายเต็มไปหมด มือหนาจับขาอ่อนของจินยองให้ตั้งขึ้นเล็กน้อยโดยที่มืออีกข้างจับกับมือบางของคนตัวเล็กเอาไว้ มือของจินยองเต็มไปด้วยเหงื่อก่อนที่มือนั้นจะบีบมือหนาเมื่อลิ้นของเขาซุกซนอยู่บริเวณส่วนปลายของแกนกายจินยอง สำหรับแจบอมในตอนนี้ จินยองน่าสัมผัสมากที่สุดแล้ว

          แจบอมค่อยจับขาอีกข้างของคนร่างเล็กให้ตั้งขึ้นเสมอกันก่อนจะละใบหน้าออกจากหว่างขานั่นเล็กน้อย ก่อนจะใช้มือหนาถ่างขาจินยองออกเมื่อเขารู้สึกว่าร่างกายของตัวเองมันร้อนรนได้ที่เสียเหลือเกิน แกนกายตั้งชันของเขาค่อยๆคืบคานเข้ามาช่องทางสีสวยของคนตัวเล็กทีละน้อยจนสัมผัสได้ถึงความเกร็งตัวของจินยองที่รู้สึกหวาดกลัวจนหลับตาปี๋ เมื่อเห็นดังนั้นเขาจึงไม่รอช้าที่จะรีบสอดแทรกแท่งร้อนเข้าช่องทางนั้นทันที

“พะ..พี่จ..แจบอม อ๊ะ เจ็บ อ๊า ฮึก..”

“อ๊า จินยอง อื้มม ซี๊ดด...”

          เมื่อแท่งร้อนนั้นถูกส่งเข้าไปในช่องทางของจินยองแล้วนั้น ความเจ็บปวดก็คืบคานเข้าหาร่างบางทันที การตอดรัดของช่องทางนั้นบีบตัวจนแจบอมแทบจะไม่สามารถขยับแกนกายตัวเองได้เลย มือบางจิกท่อนแขนแกร่งของแจบอมอย่างแรงด้วยความเจ็บแปลบบริเวณช่องทางและท้องน้อยที่มันไม่เคยเจอสิ่งแปลกปลอมแบบนี้เลยสักครั้ง และแน่นอนว่านี่เป็นครั้งแรกของจินยองแต่กลับเสียมันให้กับแจบอมซะอย่างงั้น

“อ๊า อื้ออ พะ..พี่ จ..แจบอม”

“อื้มม จินยอง อ๊า ดี.. อ๊า”

          มือหนาบีบคลึงสะโพกนิ่มนั้นเล็กน้อย จินยองเม้นปากทันทีที่ครางเสียงหลงเช่นเดียวกับแจบอมที่กัดปากตัวเองเอาไว้ด้วยความเสี่ยวซ่านที่เกิดขึ้น สะโพกสวยที่เด้งสวนกับแรงกระแทกของแจบอมทที่ส่งมาอย่างไม่ขาดสาย ร่างสูงรู้สึกเสพติดร่างกายของจินยองในตอนนี้ซะเหลือเกิน สะโพกที่สวยได้รูปและสัดส่วนโค้งเว้าที่น่ามองไปเสียหมด จินยองดูเซ็กซี่มากในตอนนี้จนเขาอยากจะกลืนกินมันไปซะให้หมด หน้าอกขาวที่แอ่นรับกับริมฝีปากหนาดูจูบทับไปทั่วร่างกาย ปากบางที่เม้มเข้าหากันบวกกับสะโพกที่ขยับไปพร้อมกับเขา แจบอมคงหยุดไม่ได้แล้วจริงๆ จินยองดึงดูดเขาไปเสียหมด เขาหยุดไม่ได้จริงๆ

“อ๊ะ จ..เจ็บ อื้ออ...”

         แจบอมก้มจูบที่ริมฝีปากของของจินยองอีกครั้งเพื่อแทรกรสจูบหวานให้มากกว่าความเจ็บปวด เขาพอจะรู้ว่าตอนนี้จินยองรู้สึกยังไงแต่ตอนนี้เขากลับไม่อยากหยุดการกระทำนี้จริงๆ ไม่ใช่เพราะเขามีความต้องการสูงขนาดนั้นแต่ตอนนี้จินยองดึงดูดมาก สัดส่วนของจินยองมันน่าสัมผัสจนหยุดไม่ได้จริงๆ

“อ๊าา จ..จินยอง..”

          ร่างสูงกระแทกแกนกายด้วยจังหวะที่ไม่ช้าและไม่เร็วจนเกินไป โดยที่ช่องทางสีสวยยังคงตอดรัดไม่เลิก มือหนาจับสะโพกบางเอาไว้โดยที่ยังคงพรมจูบไปตามริมฝีปากและลำคอขาวอย่างเน้นๆ ฟันขาวขบกัดริมฝีปากล่างของคนตัวเล็กเบาๆด้วยความหมันเขี้ยว เช่นเดียวกับเล็บของคนใต้ร่างที่ยังคงกดจิกข่วนเขาบริเวณแผ่นหลังด้วยความเสียวอย่างไม่หยุดยั้ง ความเจ็บแปลบบริเวณช่องทางของจินยองส่งให้น้ำตาใสๆไหลออกจากดวงตากลมโต ไม่ใช่ความเสียใจแต่กลับเป็นความเสียวซ่านที่อธิบายเป็นคนพูดไม่ถูก

“พะ..พี่แจ..บ บอม..อึก  ผมเจ็บ ฮึก..”

“อีกนิดนะ จ..จินยอง อ๊าา” 

“มะ..ไม่ไหวแล้ว..อะ  อ๊ะะะ”

“นะ..เด็กดี.. อ๊าา”

         ร่างสูงกระแทกแกนกายนั่นด้วยความเร็วจนได้ยินเสียงหอบของคนตัวเล็กเป็นระยะๆ แจบอมทำได้เพียงขอโทษจินยองอยู่ภายในใจเพราะตอนนี้เขากลับอยากอยู่แบบนี้นานๆ ที่จริงจะโทษแจบอมคนเดียวไม่ได้เพราะจินยองเองก็ยั่วยวนเขาซะเหลือเกิน แจบอมจับขาขาวนั้นเอาไว้เล็กน้อยก่อนจะปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาจนเลอะหน้าท้องขาวของจินยองและผ้าปูเตียงไปหมด ก่อนจะทิ้งตัวลงมานอนข้างๆคนตัวเล็กที่หายใจหอบถี่จนเขารู้สึกสงสารเลยทีเดียว 

(กลับไปต่อที่เด็กดีนะจ๊ะ)